Διαλειμματική vs συνεχόμενη προπόνηση:

Ποιο είδος προπόνησης να ακολουθήσω;

Με ποιο από τα 2 προγράμματα θα αποκτήσω πιο γρήγορα αντοχή και θα χάσω πιο γρήγορα λίπος;

Η απάντηση που επικρατεί είναι με τη διαλειμματικη προπόνηση. Ωστόσο η σωστή απάντηση είναι: ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ !

Συνεχόμενη προπόνηση είναι διατήρηση μιας αερόβιας δραστηριότητας, μέτριας έντασης (<=70%) για μεγάλο χρονικό διάστημα (>20 λεπτά) ενώ διαλειμματικη είναι η χρονικά καθορισμένη εναλλαγή μεταξύ υψηλής & χαμηλής έντασης.

Διαλειμματικη vs συνεχόμενη:

1. Πιο μειωμένες καρδιακή συχνότητα και αρτηριακή πίεση.
2. Καλύτερες προσαρμογές στο γαλακτικό οξύ.
3. Μεγαλύτερη ποσοστιαία αύξηση της VO2 max (methenitis
4. Πιο υψηλό όγκο παλμου & κατά λεπτό όγκο αίματος.
5. Πιο υψηλό πνευμονικό αερισμό και καλύτερη ανταλλαγή αερίων Ο2 & CO2.
6. Αυξάνεται το αναερόβιο κατώφλι.
7. Αυξάνεται σε μεγαλύτερο βαθμό η αερόβια ισχύς και ο χρόνος που χρειάζεται για να φτάσεις σε πλήρη κόπωση. (Gibala et al. 2008, 2010, Nybo et al. 2010).

Τι γίνεται όμως με τη καύση λίπους;.

Τα αρχάρια άτομα (Προπονητική εμπειρία <1,5 χρόνια) χάνουν λίπος ΜΟΝΟ με τη συνεχόμενη η low intensity προπόνηση (LIIT) ενώ τα προχωρημένα άτομα (προπονητική εμπειρία >2 χρόνια) χάνουν λίπος μόνο με την διαλειμματικη προπόνηση (HIIT). Τα αρχάρια άτομα που κάνουν διαλειμματικη προπόνηση εκκρίνουν γαλακτικό οξύ και πολλές φορές δεν ολοκληρώνουν την άσκηση ενώ οι προχωρημένοι χάνουν λίπος μέσω του EPOC.

Ο προπονητής πρέπει να εξετάζει το είδος αντοχής που χρειάζεται ο αθλητής του, να αναγνωρίζει τις φυσιολογικές αποκρίσεις κάθε είδους αντοχής, να είναι ικανός να διακρίνει τα χαρακτηριστικά των 2 τύπων άσκησης, να είναι σε θέση να δομήσει το κατάλληλο προγραμμα.

Αν εφαρμοστεί λάθος είδος προπόνησης αντοχής, ο αθλητής μπορεί να αναπτύξει αντοχή με χαρακτηριστικά που δεν ικανοποιεί τις ανάγκες του αθλήματος και έτσι μπορεί να μειωθεί η επίδοση τους