Το σύνδρομο νυχτερινής υπερφαγίας είναι μια διατροφική διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από ένα καθυστερημένο κιρκαδικό πρότυπο πρόσληψης τροφής.
Δεν είναι το ίδιο με τη διαταραχή υπερβολικης προσληψης τροφης (binge eating). Διαφέρει από την υπερβολική κατανάλωση δεδομένου ότι η ποσότητα τροφής που καταναλώνεται το βράδυ / νύχτα δεν είναι απαραιτήτως αντικειμενικά μεγάλη ούτε απαιτείται απώλεια ελέγχου της πρόσληψης τροφής.
Άτομα με σύνδρομο νυχτερινής υπερφαγίας αισθάνονται να μην έχουν τον έλεγχο της διατροφής τους και συχνά νιώθουν ντροπή και ενοχή για την κατάστασή τους.
Το σύνδρομο επηρεάζει περίπου το 1,5% του πληθυσμου και είναι εξίσου συχνό σε άνδρες και γυναίκες, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας.
Τα άτομα με σύνδρομο νυχτερινής διατροφής μπορεί να είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα.
Μπορεί να κρύβουν τα τρόφιμα από ντροπή ή αμηχανία. Συχνά νιώθουν ενοχή, κατάθλιψη, αηδία, αγωνία ή συνδυασμό αυτών των συμπτωμάτων.
Θεραπεία του συνδρόμου νυχτερινής διατροφής
Απαιτεί συνήθως έναν συνδυασμό θεραπειών.
Η θεραπεία για το σύνδρομο νυχτερινής υπερφαγιας συνήθως ξεκινά με την ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ των ασθενών σχετικά με την κατάστασή τους, έτσι ώστε να γνωρίζουν καλύτερα τις διατροφικές τους συνήθειες και να μπορούν να αρχίσουν να εντοπίζουν παράγοντες που επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο τρώνε.
Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ του σύνδρομου και η συνειδητοποίηση ότι δεν είναι δικό τους λάθος μπορεί να είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα προς την ανάρρωση.
Η θεραπεία του συνδρόμου νυχτερινής υπερφαγιας περιλαμβάνει επίσης αξιολόγηση και θεραπεία διατροφής και ολοκλήρωση της γνωστικής συμπεριφορικής θεραπείας (CBT), της διαλεκτικής συμπεριφορικής θεραπείας (DBT), της διαπροσωπικής θεραπείας (IT) και της διαχείρισης του άγχους.